Αυτός ο χρόνος απαιτείται διότι οι πλανήτες φτάνουν στο κοντινότερο σημείο μεταξύ τους κάθε δύο χρόνια, ενώ το ίδιο το ταξίδι χρειάζεται 6 μήνες για να πάει η ομάδα στον Άρη και άλλους 6 μήνες για να γυρίσει, ανεβάζοντας το χρονικό σύνολο του εγχειρήματος στα 2,5 με 3 χρόνια.
Όπως καταλαβαίνετε τα προβλήματα που εγείρονται είναι τεράστια καθώς οι επιστήμονες θα πρέπει να βρουν τρόπους να εξασφαλιστεί οξυγόνο, τροφή και νερό για όλα αυτό το χρονικό διάστημα, κάτι που προς το παρόν υπάρχει μόνο σε σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Μιας και αναφέραμε του είδους τις ταινίες, η «μηχανή» που μόλις πρόσφατα επινοήθηκε και που θα φέρει επανάσταση στο ταξίδι Γη-Άρης, έχει τις πρώτες ρίζες-αναφορές της από τη πασίγνωστη σειρά επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 60 ονόματι «Star Trek». Ο λόγος για τη μηχανή Προώθησης Ιόντων.
Η προσπάθεια των διαφόρων χωρών, της NASA αλλά και του βετεράνου αστροναύτη Franklin Chang-Diaz είχε ως αποτέλεσμα μια πρωτότυπη και καινοτομική μηχανή (μοτέρ είναι κάπως υποτιμητικό να την χαρακτηρίσουμε) Προώθησης Ιόντων η οποία θα κάνει εφικτό το ταξίδι σε μόλις 39 μέρες. Με απλά λόγια, χρησιμοποιεί ιόντα ουδέτερου αερίου (πχ. του αέριου «αργού») τα οποία μετατρέπει σε plasma με θερμοκρασία περί το 1 εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου (συγκρίσιμη όσο η θερμοκρασία στο κέντρο του Ήλιου!) και έπειτα μέσω μαγνητισμού μετατρέπεται σε ενέργεια προώθησης.Η μηχανή φέρει το όνομα VASIMIR (Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket), το πρώτο διαστημικό τεστ θα πραγματοποιηθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2012, αλλά ακόμα απέχουμε αρκετά από το ταξίδι Γη-Άρη σε 39 μέρες, καθώς ακόμα η ενέργεια που διοχετεύεται στην μηχανή είναι των 200 Kilo Watt, ενώ για το ταξίδι απαιτούνται γύρω στα 200 Mega Watt κάτι που μόνο ένας πυρηνικός αντιδραστήρας μέσα στο διαστημόπλοιο μπορεί να προσφέρει. Άρα ακόμα «αναμένουμε στο ακουστικό μας»…
zougla.gr
