Ένα από τα πιο
προκλητικά και ενδιαφέροντα σενάρια στον κόσμο του ανεξήγητου είναι αυτό της κούφιας γης, ενός κόσμου που εξελίσσεται και δρα μυστικά, κάτω από τα πόδια μας. Οι θεωρίες είναι αναρίθμητες, τα στοιχεία όμως είναι ελλειπή. Θεωρίες που εμπλέκουν
ένα μαγικό κόσμο στο εσωτερικό της γης, με εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία, ένα ήλιο που λάμπει όλο το 24ωρο καθώς και επιστήμονες που βρήκαν καταφύγιο μέσα σε αυτόν, προκειμένου να ξεφύγουν από την διαφθορά και το κυνηγητό που υπέστησαν στον «επάνω» κόσμο διεγείρουν την φαντασία του... ερευνητή και του λάτρη της περιπέτειας.
Τι θα συνέβαινε όμως αν έστω και ένα μόνο τμήμα των ισχυρισμών αυτών είχε δόση αλήθειας; Τι θα αποδείξει η αποστολή στον Βόρειο Πόλο, τώρα μάλιστα που το λιώσιμο των πάγων είναι πιο κοντά από ποτέ; Θα αποκαλυφτεί η είσοδος στη κούφια γη;
Ο Ρόντνεϊ Κλάφ, συγγραφέας του βιβλίου World Top Secret: Our Hollow Earth, μίλησε για την κούφια γη.
Η θεωρία του Χάλλεϊ περί κούφιας γης.
Ρόντνεϊ Κλάφ: H θεωρία της Κούφιας Γης ανάγεται στις πρώτες καταγραφές που έκαναν Ευρωπαίοι επιστήμονες όπως ο Εντμουντ Χαλλέι, που παρατήρησε πρώτος τον ομώνυμο κομήτη. Ο Χάλει ήταν αστρονόμος στην Μεγάλη Βρετανία και υποστήριζε την θεωρία ότι η γη είναι κούφια με δυο ομόκεντρες σφαίρες στο εσωτερικό της με συμπαγές πυρήνα και πως αυτές οι σφαίρες περιστρέφονταν με διαφορετική ταχύτητα από αυτή του εξωτερικού φλοιού της γης, προκαλώντας έτσι τα γνωστά μαγνητικά πεδία της γης.
Υπάρχουν πολλοί ακόμη επιστήμονες όπως ο Γιούλερ, ο οποίος είναι ένας από τους βασικούς δημιουργούς του calculus μαζί με τον Ισαάκ Νιούτον καθώς και ο Βρετανός Τζόν Λέσλει. Προσωπικά μελετώ την υπόθεση της κούφιας γης εδώ και 30 χρόνια και ανακάλυψα μεγάλο αριθμό επιστημονικών και ιστορικών στοιχείων που υποστηρίζουν την εξεταζόμενη θεωρία της κούφιας γης.
Η πρώτη απόπειρα να ανακαλυφθούν οι είσοδοι προς την "κούφια γη".
Ρόντνεϊ Κλάφ: Ο Ιερεμίας Ρέινολτντς υπήρξε ακόλουθος του κάπταιν Τζόν Σάιμς το 1830, όταν ο ίδιος πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει μια ερευνητική αποστολή προκειμένου να εξετάσει την θεωρία της κούφιας γης. Η θεωρία του Τζόν Σάιμς βασίστηκε στους ισχυρισμούς του Βρετανού αστρονόμου Εντμουντ Χαλει. Το σημείο στο οποίο διαφοροποιήθηκε ο Τζόν Σαιμς από τη Θεωρία του Χάλει, ήταν ότι στους πόλους της γης υπάρχουν ανοίγματα. Με τον θάνατο του Τζόν Σαιμς, ο Ιερεμίας ανέλαβε την πραγματοποίηση της αποστολής και την εκτέλεσε, χωρίς όμως να βρεθεί κάποιο άνοιγμα προς την κούφια γη, στην Ανταρκτική. Αυτό που πέτυχαν ήταν να αποβιβαστούν σε ένα κομμάτι γης και στάθηκαν τυχεροί γιατί κατάφεραν να γυρίσουν πίσω ζωντανοί.
Φαινόμενο της ανάκλασης θερμότητας
Ρόντνεϊ Κλάφ: Η δική μας σύγχρονη αποστολή βασίζεται σε πλήθος στοιχείων που συνέλεξα στα τόσα χρόνια έρευνας - όχι μόνο της δικής μου αλλά και άλλων ερευνητών της θεωρίας της κούφιας γης-, όπως ο Γιανκ Λαμβρικ από την Νότια Αφρική. O συγγραφέας αυτός αναφέρθηκε με μεγάλη λεπτομέρεια στο φαινόμενο της ανάκλασης θερμότητας στην επιφάνεια της γης των πόλων.
Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε παντού γύρω από την βάση της αποστολής στην Ανταρκτική, μερικές φορές στη μια πλευρά και μερικές φορές από την άλλη πλευρά των πόλων. Για παράδειγμα ο Ναύαρχος Πέρι που εξερεύνησε τον Βόρειο Πόλο 1909, ανέβηκε σε ένα λόφο στην ακτή του νησιού Ειλσμερ και έστρεψε το βλέμμα του στα Βορειοδυτικά.
Παρατήρησε αυτή την αντανάκλαση γης πιστεύοντας ότι το κομμάτι γης βρισκόταν πολύ κοντά. Στην πραγματικότητα ένας από τους συντρόφους του στην αποστολή - ο Μακμίλαν μαζί με τον Λοχαγό Γκρέιν - ξεκίνησαν για εκείνο το μέρος και παρά το γεγονός ότι είχαν διανύσει 200 μιλιά πάνω στον πάγο, η ψευδαίσθηση του κομματιού γης που είχαν δει νωρίτερα, έμοιαζε να βρίσκεται το ίδιο κοντά όπως πριν. Έτσι λοιπόν επέστρεψαν πίσω.
Κι αν η ψευδαίσθηση αντανάκλασης γης, είναι πραγματικά ένα κομμάτι γης;
Ρόντνεϊ Κλάφ: Στην Αρκτική έχει σημασία να κατανοήσουμε ότι το φαινόμενο αυτό αφορά την αντανάκλαση γης προς ένα θερμό στρώμα αέρος που πλανάται στον αέρα, αλλά με κατεύθυνση το έδαφος. Το άκρως αντίθετο συμβαίνει στα χαμηλότερα υψόμετρα, όπως όταν αντικρίζουμε τον ορίζοντα στον αυτοκινητόδρομο και αυτή η αντανάκλαση έχει φορά προς τον ουρανό, όπου ο ουρανός ανακλάται προς ένα θερμό στρώμα αέρος που εκλύεται από το έδαφος. Στην Αρκτική συμβαίνει ο θερμός αέρας να βγαίνει μέσα από τα ανοίγματα των πόλων, ο οποίος ανακλάται με φορά προς το έδαφος. Εφόσον λοιπόν παρατηρείς ένα κομμάτι γης βρισκόμενος στην Αρκτική, τότε όντως παρατηρείς γη. Αυτή η γη είναι ορατή από κάθε μεριά.
Η αποστολή στον Βόρειο πόλο και οι μεγάλες προσδοκίες
Ρόντνεϊ Κλάφ: Προσδοκούμε ότι θα ανακαλύψουμε το άνοιγμα στο Βόρειο Πόλο. Έχουμε εξοπλιστεί με ισχυρά γυροσκόπια προκειμένου να συλλέγουμε πληροφορίες για το βάθος της γης καθώς κινούμαστε προς τον πυρήνα της γης. Θα χρησιμοποιήσουμε το γυροσκόπιο για να διορθώσουμε την πορεία μας σε περίπτωση που κινηθούμε μόνο στη μια πλευρά του ανοίγματος και για να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Περιμένουμε ότι θα βρούμε το άνοιγμα των πόλων. Πρόκειται για μια τρύπα που πιστεύουν οι Εσκιμώοι ότι υπάρχει στον Αρκτικό ωκεανό. Κυκλοφορούν ιστορίες πολλών ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι έχουν περάσει μέσα από το άνοιγμα με κατεύθυνση το κέντρο της γης και πιστεύουν ότι σε εκείνο το βάθος έχουν αναπτυχθεί υψηλής νοημοσύνης πολιτισμοί βόρειο-ευρωπαίων ανθρώπων με ιδιαίτερη ανάπτυξη στις επιστήμες.
Περιμένουμε ότι καθώς θα κινούμαστε μέσα από το άνοιγμα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το ραντάρ του πλοίου προκειμένου να υπολογίσουμε την έκταση του ανοίγματος, καθώς και το μέγεθος του εσωτερικού της γης και του ηλίου που βρίσκεται μέσα σε αυτήν. Προσδοκούμε τέλος να επισκεφτούμε τους φιλόξενους ανθρώπους που υπάρχουν μέσα στη γη.
Οι Ναζί και η κούφια γη
Ρόντνεϊ Κλάφ: Οι Ναζί κατείχαν κάποιες πληροφορίες σχετικά με την εξεταζόμενη θεωρία, με βασική διάφορα το γεγονός ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν ήδη στο εσωτερικό της γης. Αυτή η αντίληψη πιθανώς βασίστηκε σε ένα πείραμα που έγινε το 1903 στην Γαλλία μέσα από τούνελ ανθρακωρυχείων προκειμένου να υπολογίσουν τον γδούπο των αντικειμένων και συνεπώς την απόσταση της επιφάνειας της γης με το πάτο. Αυτό που περίμεναν ήταν ότι βρίσκονταν κοντύτερα στο βυθό παρά στην επιφάνεια, αλλά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τελικά βρίσκονταν κοντύτερα στην επιφάνεια παρά στο βυθό.
Οι Ναζί, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, έστειλαν αποστολή στην Ανταρκτική προκειμένου να εξετάσουν την θεωρία της κούφιας γης και να βρουν ένα τρόπο να μπουν στον εσωτερικό κόσμο. Δεν έχουμε αποδείξει ότι κατάφεραν κάτι τέτοιο.
Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η γη μοιάζει με ένα κοχύλι με φλοιό πάχους 800 μιλίων από την εξωτερική μέχρι την εσωτερική επιφάνεια και μέσα στον πυρήνα της υπάρχει μια έκταση περίπου 600 μιλίων όπου τα ανοίγματα της γης δεν καταλήγουν στο κέντρο της, αλλά βρίσκονται σε κλίση. Γεγονός που αποδεικνύει ότι η γη απέκτησε κλίση εξαιτίας διαφόρων κομητών και της επίδρασης άλλων πλανητών.
Τα ανοίγματα της γης παρεκκλίνουν ελαφρώς από τον άξονα της γης. Δεν πρόκειται για πελώριες τρύπες όπως φανταζόταν ο Τζον Σαιμς. Έχω υπολογίσει ότι έχουν έκταση 90 μίλια ενώ όταν αρχίζουν να πλησιάζον τον πυρήνα ξεπερνούν ελαφρώς τα 100 μίλια.
pyles.tv
