Σύμφωνα με μελέτη ειδικών από τον Καναδά
Τα παιδιά που έχουν άνω του μέσου όρου κίνδυνο για άσθμα, αυξάνουν τις πιθανότητές τους να εμφανίσουν την πάθηση, αν έχουν σκύλο στο σπίτι τους, αλλά όχι γάτα, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη, που ανέλυσε τις περιπτώσεις 380 παιδιών με αυξημένο κίνδυνο άσθματος λόγω σχετικού οικογενειακού ιστορικού, διαπίστωσε ότι όσα παιδιά εκτίθεντο σε αλλεργιογόνους παράγοντες σκύλων στην ηλικία των επτά ετών περίπου, είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν άσθμα στη συνέχεια.
Αντίθετα, δεν διαπιστώθηκε ανάλογη σχέση ανάμεσα στην ύπαρξη αλλεργιογόνων παραγόντων λόγω γάτας στο σπίτι και στην εμφάνιση παιδικού άσθματος.
Η έρευνα, με επικεφαλής τον δρ. Κρις Κάρλστεν του γενικού νοσοκομείου του Βανκούβερ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό παιδιατρικής “Pediatric Allergy and Immunology”, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ.
Δεν είναι ακόμα βέβαιο γιατί οι σκύλοι μπορεί να προκαλέσουν άσθμα αλλά όχι οι γάτες. Ένας παράγων μπορεί να είναι η ενδοτοξίνη, μια ουσία που παράγεται από βακτήρια, τα οποία προκαλούν φλεγμονή στους αεραγωγούς των πνευμόνων του ανθρώπου. Οι σκύλοι έχουν συνήθως πολλή ενδοτοξίνη, αλλά οι γάτες πολύ λιγότερη.
Ο Κάρλστεν πάντως επεσήμανε ότι δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή στοιχεία για να δοθούν ξεκάθαρες οδηγίες σε μια οικογένεια αν πρέπει να έχει στο σπίτι της κάποιο οικιακό ζώο και τι είδους, ειδικά αν έχει οικογενειακό ιστορικό άσθματος. Όπως είπε, προς το παρόν, η απόφαση μιας οικογένειας μπορεί να βασίζεται στο ποιο ζωάκι προτιμούν και όχι στις πιθανές επιπτώσεις του για το παιδικό άσθμα.
Οι καναδοί ερευνητές δήλωσαν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες πάνω στο ζήτημα, που θεωρούν πολύπλοκο. Εξάλλου, επειδή η έρευνά τους αφορούσε παιδιά με ήδη αυξημένο ρίσκο για άσθμα, δεν είναι βέβαιο ότι ισχύουν ίδια συμπεράσματα και για παιδιά με μέσο κίνδυνο άσθματος.
skai.gr
Η μελέτη, που ανέλυσε τις περιπτώσεις 380 παιδιών με αυξημένο κίνδυνο άσθματος λόγω σχετικού οικογενειακού ιστορικού, διαπίστωσε ότι όσα παιδιά εκτίθεντο σε αλλεργιογόνους παράγοντες σκύλων στην ηλικία των επτά ετών περίπου, είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν άσθμα στη συνέχεια.
Αντίθετα, δεν διαπιστώθηκε ανάλογη σχέση ανάμεσα στην ύπαρξη αλλεργιογόνων παραγόντων λόγω γάτας στο σπίτι και στην εμφάνιση παιδικού άσθματος.
Η έρευνα, με επικεφαλής τον δρ. Κρις Κάρλστεν του γενικού νοσοκομείου του Βανκούβερ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό παιδιατρικής “Pediatric Allergy and Immunology”, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ.
Δεν είναι ακόμα βέβαιο γιατί οι σκύλοι μπορεί να προκαλέσουν άσθμα αλλά όχι οι γάτες. Ένας παράγων μπορεί να είναι η ενδοτοξίνη, μια ουσία που παράγεται από βακτήρια, τα οποία προκαλούν φλεγμονή στους αεραγωγούς των πνευμόνων του ανθρώπου. Οι σκύλοι έχουν συνήθως πολλή ενδοτοξίνη, αλλά οι γάτες πολύ λιγότερη.
Ο Κάρλστεν πάντως επεσήμανε ότι δεν υπάρχουν ακόμα επαρκή στοιχεία για να δοθούν ξεκάθαρες οδηγίες σε μια οικογένεια αν πρέπει να έχει στο σπίτι της κάποιο οικιακό ζώο και τι είδους, ειδικά αν έχει οικογενειακό ιστορικό άσθματος. Όπως είπε, προς το παρόν, η απόφαση μιας οικογένειας μπορεί να βασίζεται στο ποιο ζωάκι προτιμούν και όχι στις πιθανές επιπτώσεις του για το παιδικό άσθμα.
Οι καναδοί ερευνητές δήλωσαν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες πάνω στο ζήτημα, που θεωρούν πολύπλοκο. Εξάλλου, επειδή η έρευνά τους αφορούσε παιδιά με ήδη αυξημένο ρίσκο για άσθμα, δεν είναι βέβαιο ότι ισχύουν ίδια συμπεράσματα και για παιδιά με μέσο κίνδυνο άσθματος.
skai.gr
