Η ώρα του Σπάιντερμαν πλησιάζει
Μια νέα συσκευή υπόσχεται ότι στο μέλλον οι άνθρωποι θα μπορούν κάποια μέρα να περπατάνε στους τοίχους όπως ο Σπάιντερμαν.
Η συσκευή σε μέγεθος παλάμης –που ανέπτυξαν ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου Κορνέλ- επιτρέπει στα χέρια να κολλάνε με ασφάλεια στον τοίχο .
Η συσκευή χρησιμοποιεί την επιφανειακή τάση του νερού και των άλλων υγρών ως δεσμούς συγκόλλησης σε μια επιφάνεια και μπορεί να οδηγήσει στην κατασκευή γαντιών και παπουτσιών, που θα κολλάνε και θα ξεκολλάνε κατά βούληση από κάθετες επιφάνειες, επιτρέποντας στους ανθρώπους να αναρριχώνται εκεί που σήμερα μπορούν μόνο στους όνειρά τους.
Η ανακάλυψη έγινε από τον καθηγητή χημικής και βιομοριακής μηχανικής Πολ Στιν και τους συνεργάτες του και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.
Η έμπνευση για τη συσκευή-κόλλα προήλθε από ένα σκαθάρι της Φλόριδα (Hemisphaerota cyanea), το οποίο μπορεί να προσκολληθεί σε ένα φύλλο με δύναμη 100 φορές μεγαλύτερη από το δικό του βάρος, παρόλα αυτά μπορεί να ξεκολλήσει αμέσως όταν το θελήσει.
Η λεπτή επίπεδη συσκευή, που δεν περιλαμβάνει καθόλου στερεά κινούμενα μέρη, διαθέτει μικροσκοπικές οπές και μια μικρή κοινή μπαταρία 9 βολτ, η οποία στέλνει νερό ή άλλο υγρό (π.χ. λάδι), το οποίο βρίσκεται αποθηκευμένο σε ένα ξεχωριστό χώρο, να κυλήσει μέσω της συσκευής και των ανοιγμάτων της. Η επιφανειακή τάση των σταγόνων του υγρού, καθώς αυτές εκτίθενται στις οπές, δημιουργεί "υγρές γέφυρες" και επιτρέπει στη συσκευή να προσκολληθεί γερά σε μια άλλη επιφάνεια (π.χ. κάθετο τοίχο).
skai.gr
Η συσκευή σε μέγεθος παλάμης –που ανέπτυξαν ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου Κορνέλ- επιτρέπει στα χέρια να κολλάνε με ασφάλεια στον τοίχο .
Η συσκευή χρησιμοποιεί την επιφανειακή τάση του νερού και των άλλων υγρών ως δεσμούς συγκόλλησης σε μια επιφάνεια και μπορεί να οδηγήσει στην κατασκευή γαντιών και παπουτσιών, που θα κολλάνε και θα ξεκολλάνε κατά βούληση από κάθετες επιφάνειες, επιτρέποντας στους ανθρώπους να αναρριχώνται εκεί που σήμερα μπορούν μόνο στους όνειρά τους.
Η ανακάλυψη έγινε από τον καθηγητή χημικής και βιομοριακής μηχανικής Πολ Στιν και τους συνεργάτες του και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.
Η έμπνευση για τη συσκευή-κόλλα προήλθε από ένα σκαθάρι της Φλόριδα (Hemisphaerota cyanea), το οποίο μπορεί να προσκολληθεί σε ένα φύλλο με δύναμη 100 φορές μεγαλύτερη από το δικό του βάρος, παρόλα αυτά μπορεί να ξεκολλήσει αμέσως όταν το θελήσει.
Η λεπτή επίπεδη συσκευή, που δεν περιλαμβάνει καθόλου στερεά κινούμενα μέρη, διαθέτει μικροσκοπικές οπές και μια μικρή κοινή μπαταρία 9 βολτ, η οποία στέλνει νερό ή άλλο υγρό (π.χ. λάδι), το οποίο βρίσκεται αποθηκευμένο σε ένα ξεχωριστό χώρο, να κυλήσει μέσω της συσκευής και των ανοιγμάτων της. Η επιφανειακή τάση των σταγόνων του υγρού, καθώς αυτές εκτίθενται στις οπές, δημιουργεί "υγρές γέφυρες" και επιτρέπει στη συσκευή να προσκολληθεί γερά σε μια άλλη επιφάνεια (π.χ. κάθετο τοίχο).
skai.gr