Υπάρχουν 101 θεραπείες για τον λόξυγγα, αλλά καμία από αυτές δεν είναι πανάκεια, κυρίως επειδή ξέρουμε τόσο λίγα γι' αυτόν. Μερικές φορές, ο χρόνιος λόξιγκας αποτελεί ένδειξη αρρώστιας, λ.χ. ενός όγκου στον λαιμό ή μιας λαρυγγίτιδας. Συνήθως όμως ο λόξυγγας σχετίζεται με την υπερβολική κατανάλωση φαγητού ή ποτού, την έλλειψη ύπνου, τον ενθουσιασμό ή το στρες, αλλά σε πολλές περιπτώσεις παραμένει άγνωστη η αιτία που τον προκαλεί. Ένας αγρότης από την Αιόβα είχε λόξυγγα συνέχεια επί περισσότερα από 60 χρόνια και ποτέ δεν έμαθε γιατί.
Όπως συμβαίνει με το φτάρνισμα, έτσι και ο λόξυγγας είναι ...
αντανακλαστικό σύμπτωμα. Κάποιο ερέθισμα _ σε πολλές περιπτώσεις είναι κάποιο ενόχλημα στο στομάχι και τον οισοφάγο _ κάνει τα νεύρα του θώρακα να στείλουν στους μυς των πλευρών και στο διάφραγμα (είναι ο μυς που χωρίζει την κοιλότητα του θώρακα από την κοιλιά) το μήνυμα για να αρχίσουν να συσπώνται και αυτό μας κάνει να εισπνέουμε γρήγορα.
Παραμένει ασαφές γιατί χρειαζόμαστε τον λόξυγγα, πιθανώς είναι κάτι που έχει απομείνει από τα εξελικτικό παρελθόν μας. Επιστήμονες από το Νοσοκομείο Pitie-Salpetrire στο Παρίσι παρατήρησαν ότι πολλά αμφίβια όπως οι γυρίνοι και πρωτόγονα ψάρια που αναπνέουν αέρα αλλά έχουν βράγχια χρησιμοποιούν τον λόξυγγα για να διώχνουν το νερό από τα βράγχιά τους δίχως να μπαίνει στους πνεύμονές τους και ίσως, με την εξέλιξη των ειδών, ο μηχανισμός αυτός διατηρήθηκε. Στα θηλαστικά, ο λόξυγγας μπορεί να βοηθάει τα μωρά να πιπιλίζουν σωστά.
Η λύση
Μερικές φορές αποδίδουν μέθοδοι όπως να πιούμε ένα ποτήρι νερό ή να κρατήσουμε την αναπνοή μας, επειδή διακόπτουμε για λίγο την παροχή οξυγόνου στον οργανισμό και εκείνος αναγκάζεται να κάνει... επανεκκίνηση για να μην πάθει ζημιά από την έλλειψη οξυγόνου.
pandesia.info
Διαβάστε περισσότερα: http://totefteri.blogspot.com/2010/09/blog-post_462.html#ixzz10u5dWuv6
